Asım Tunç…

…Rüzgâr uzak karanlıklara sürmüÅŸ yıldızları, mor kıvılcımlar geçiyor, dağınık yalnızlığımdan, onu çok arıyorum onu çok arıyorum… Her yerinde vücudumun ağır yanık sızıları... Bir yerlere yıldırım düÅŸüyorum, ayrılığımızı hissettiÄŸim an, demirler eriyor hırsımdan… Ay ışığına batmış karabiber aÄŸaçları, gümüÅŸ tozu. Gecenin ırmağında yüzüyor zambaklar. Yaseminler unutulmuÅŸ, tedirgin gülümser çünkü ayrılmanın da vahÅŸi bir tadı var. Çünkü ayrılık da sevdaya dâhil… Çünkü ayrılanlar hâlâ sevgili. Hiç bir anı tek başına yaÅŸayamazlar. Her an ötekisiyle birlikte. Her ÅŸey onunla ilgili… TelaÅŸlı karanlıkta yumuÅŸak yarasalar. Gittikçe geniÅŸleyen. Yakılmış ot kokusu. Yıldızlar inanılmayacak bir irilikte. Yansımalar tutmuÅŸ bütün sahili. Çünkü ayrılmanın da vahÅŸi bir tadı var. Öyle vahÅŸi bir tat ki dayanılır gibi deÄŸil. Çünkü ayrılık da sevdaya dâhil... Çünkü ayrılanlar hâlâ sevgili… Atila Ä°lhan

                Efendim bazı insanlar vardır sanırsınız doÄŸuÅŸtan neÅŸeli ve keyiflidirler. Yüzleri hep güler, canlı ve atak kiÅŸilikleri ile de çevresine güzellikler katar. YaÅŸamın zorluklarını harmanlayıp öne çıkan davranışları ile insanlara moral veren, pozitif enerji katan insanlar toplumda kabul görmüÅŸ, el üstünde tutulmuÅŸlardır. Toplum sevecenleri haline gelen bu kiÅŸilerin kıymetini iyi bilir. Zira insanoÄŸlunun ruh hali biraz irdelendiÄŸinde görülecektir ki; üzülmek için kimsenin çaba göstermesi gerekmez. Çevrenizde duyduÄŸunuz ya da yaÅŸadığınız en küçük olumsuz olay sizi ziyadesi ile üzmeye yetecektir. Yani insanın ruhsal hali hüzne ve gözyaşına son derece açıktır. Oysa insanın sevinmesi, gülmesi mutlu olması çok farklıdır. Her biri için bir neden gerekir. HoÅŸumuza giden bir ÅŸey olmadan mutluluÄŸumuzu gösteremeyiz. SevindiÄŸimiz bir haber olmadan isterikli gülemeyiz. Velhasıl mutlu olmak için çaba gerekir. Ve yaÅŸantımızda hüzünler mutluluÄŸun hep önüne geçmiÅŸtir. Åžarkılarımızda yaÅŸamı hep bayram yapma isteÄŸimiz bundandır…

                Efendim Serhad Artvin gazetemizin bugünkü konuÄŸu; Küçük ÅŸehrin gülen yüzü, neÅŸeli keyifli bir insan. Ä°lkeleri olan bir eÄŸitici... Hazır cevaplı, esprili, mizahı olaÄŸanüstü güzellikte kullanan bir usta… Ömründe gülen yüzü ile neÅŸesi ile insanlara keyif katan bir can;  merhum Asım Tunç’umuz…

                Asım Tunç 4 Eylül 1932 yılında TaÅŸlıca köyünde dünyaya geldi. ÇocukluÄŸu köyünde geçti. DoÄŸanın büyüsü onun çocukluÄŸunu, düÅŸüncelerini, hafızasını bir çaÄŸlayan gibi çevrelemiÅŸ olmalı ki gülmesini bilen yüzünü hiç bozmadı. Ä°lkokulu ve ortaokulu memleketinde okudu. ÖÄŸretmen okulunu Erzurum da yatılı okudu. Mezun oldu. AskerliÄŸini yedek Subay olarak Bandırmada yaptı. Zeytinlik köyünden Rüstem Yelkencinin kızı Seyran Yelkenci hanımla evlendi. Üç çocuÄŸu dünyaya geldi. Büyük oÄŸlu Haluk Tunç lise mezunudur ve oto yedek parça iÅŸi ile uÄŸraÅŸmaktadır. Kızı Gamze Tunç AktaÅŸ üniversite mezunudur. Küçük ÅŸehrin tanınan ismi Vedat AktaÅŸ’la evlidir. Küçük oÄŸlu Faruk SavaÅŸ Tunç Orman Mühendisidir ancak baÅŸka alanlarda çalışmaktadır. Asım Tunç’un oÄŸulları küçük ÅŸehrin en sevilen simaları haline gelmiÅŸtir.

                Asım Tunç öÄŸretmenlik mesleÄŸine Ersiste baÅŸladı. Maraditte, Varançkan da uzun yıllar çalıştı. Oradan merkeze geldi. Cumhuriyet Ä°lkokulunda görev yaptı. Son olarak 7 Mart ilkokulundan 1978 yılında emekli oldu. Çok baÅŸarılı öÄŸrenciler yetiÅŸtirdi. Emekli olduÄŸunda boÅŸ durmadı. Ticarete atıldı. Oto yedek parça üzerine dükkân açtı. Sekiz sene bil fiil başında durarak iÅŸ yerini çalıştırdı. OÄŸluna devretti. 30 Eylül 2014 yılında yaÅŸamını yitirdi.

                Efendim Asım Tunç yaÅŸam dolu bir insandı. Güne gülümseyerek baÅŸlayan ender insanlarımızdandı. Sohbeti doyumsuzdu. En katı insanı bile güldürecek espri anlayışına sahipti. Ä°nsanları ayırım yapmadan çok seviyordu. Kimseyi kimseden seçmezdi. Çocukla çocuk, büyükle büyük olurdu. Enerjisini bütün ömrüne yayan, insanlara yaÅŸama sevinci aşılayan pek önemli bir yanı vardı. Son derece kültürlü birisiydi. YaÅŸamın her alanında gereken donanıma sahipti. Özgün düÅŸünceleri olan ilerici birisiydi. Ä°nsan iliÅŸkilerine büyük önem verirdi. Küçük ÅŸehrin tanınmış, öne çıkan kiÅŸiliklerindendi. YüreÄŸi sevgi doluydu. Herkesi kucaklayacak bir sevgisi vardı. Gülen yüzünü, neÅŸesini yüreÄŸinde tükenmeyen sevgisine borçluydu. Güzel insandı. Onu tanıyan herkes çok sevmiÅŸti.  Asım Tunç kendini topluma kabul ettirenlerden birisiydi. Küçük ÅŸehrin keyifli gülen yüzüydü.

                Efendim Asım Tunç’a Yüce Allahtan rahmet diliyoruz. Nur içinde uyusun, makamı cennet olsun. Sokak Manzaraları isimli köÅŸemizden de çocuklarına, sevenlerine ve bütün Tunç’lara buradan kucak dolusu selamlar gönderiyoruz.

                                                                                                                   Sevgi ile kalın. 

Bu makale 412 kez okundu.