Kim derdi ki seninle bir gün ayrılacağız. Geçip giden yılların ardından bakacağız. Kim derdi ki bir tanem gün gelip bıkacağız. Ben ve yenik yüreÄŸim yalnız mı kalacağız. Böyle ayrılık olmaz böyle yalnız kalınmaz. Böyle ayrılık olmaz böyle yalnız kalınmaz. Hani verdiÄŸin sözler hani ellerin nerde 
Hani huzur bulduÄŸum deniz gözlerin nerde. Hani sen hep benimdin ÅŸimdi nerdesin nerde. Hani verdiÄŸin sözler hani ellerin nerde. Hani huzur bulduÄŸum deniz gözlerin nerde. Hani sen hep benimsin ÅŸimdi nerdesin nerde... 

Efendim elleri öpülecek o deÄŸerlerimiz bir bir aramızdan ayrılırken bir garip hüzün esintisi bizi adam akıllı sarsıyor. Korzulun küçük ÅŸehrin anılarında hep hatırı sayılır bir yeri olmuÅŸtur. Çoruhun bu yaman insanları vadinin rüzgârları gibi esmiÅŸtir derinden. Küçük ÅŸehrin hikâyesinde önemli roller hep korzuldan baÅŸlamış dalga dalga orta mahalleye, çarşıya, haypete, dere mahallesine, balcı oÄŸluna, iskebeye yayılmıştır. Korzul küçük ÅŸehrin giriÅŸ kapısı gibidir. Åžehrin anahtarı orada saklıdır. Hikâyenin ilk sayfalarının adı hep korzul olmuÅŸtur. O heybetli insanların varlığı canımıza can katmıştır.

Efendim Serhad Artvin Gazetemizin bu günkü konuÄŸu edebin, ahlakın, dürüstlüÄŸün timsali olmuÅŸ, sözü, duruÅŸu saÄŸlam, yetim babası, olmazsa olmazlarımızdan, küçük ÅŸehrin temel taÅŸlarından, elleri öpülecek bir büyüÄŸümüz; merhum Ali Delibaşımız…

Ali DelibaÅŸ 1928 yılında korzulda dünyaya geldi. Babası Hayrullah Efendi, annesi Nafiye Hanımdır. Dört kardeÅŸtiler. Ali DelibaÅŸ, Osman DelibaÅŸ, Nuri DelibaÅŸ, kız kardeÅŸleri Nuriye DelibaÅŸ…

Ali DelibaÅŸ Ortaokul mezunudur. AskerliÄŸini Ä°stanbul Metriste yaptı. ÇocukluÄŸu Çoruhun kıyısında canlı ve neÅŸeli geçti. Temiz, saygılı bir çocuk olarak büyüdü. AskerliÄŸini bitirdi memleketine döndü. Evlendi dört oÄŸlu, bir kızı dünyaya geldi. OÄŸulları Ä°rfan DelibaÅŸ, Mehmet DelibaÅŸ, Ahmet DelibaÅŸ, kızı Ayhan Yorulmaz, küçük oÄŸlu Åžinasi DelibaÅŸtır… Ä°z Bırakanların bir güzel ismi merhum Ä°rfan DelibaÅŸ genç denecek yaşında yaÅŸamını yitirmiÅŸti. OÄŸulları hiç kuÅŸkusuz küçük ÅŸehrin en tanınan, en sevilen isimleri oldu.

                Ali DelibaÅŸ küçük ÅŸehrin eski ÅŸoförlerdendi. Kendine ait bir kamyonu vardı. Uzun yıllar Erzurum’a, Yusufeli’ne yük taşıdı. O yıllarda araç sayısı öylesine azdı ki yolda izde araba bekleyen, eÅŸyasını öteye beriye götürmek isteyen insanın haddi hesabı yoktu. Ali DelibaÅŸ kamyonu ile o denli çok insanın iÅŸini gördü ki birisi çıkıp beni almadı, yolda bıraktı diyemeyecekti. Onun mayasında hayırseverlik vardı. KamyonculuÄŸu bıraktı daha sakin bir iÅŸ hayali kuruyordu. Oto yedek parça dükkânını çarşıda açtı. Küçük ÅŸehrin en eski parçacısıydı. Bu iÅŸini kırk yıla yakın sürdürdü. Günlerden bir gün Namık Tanyelin otobüsünde seyahat ediyorlardı. Otobüsün ÅŸoförü Siryalı Mustafa kaptandı. Kendisi kapıda ayakta duruyor, kaptanla sohbet ediyordu. Otobüs denize uçtu. Ali DelibaÅŸ ağır yaralandı. Acilen Trabzon’a kaldırdılar. Orada bir hafta yattı. Ankara’dan önemli siyasiler geçmiÅŸ olsun için arıyorlardı. Sabit Osman Avcı da arayıp durumu hakkında bilgi sahibi olmuÅŸtu. Ankara’nın da isteÄŸi ile hemÅŸerimiz Hayri Öztürk’ün çalıştığı hastaneye sevki uygun görüldü. Trabzon hava alanından uçakla Ankara’ya nakli saÄŸlandı. Ancak deÄŸiÅŸen bir ÅŸey olmayacak Ali DelibaÅŸ 1976 yılında yaÅŸamını yitirecekti. O kazada otobüste yaÅŸamını yitiren bir tek oydu. Allahın yazgısı böyleydi. Onun ölümü ile eÅŸi, dostu, arkadaÅŸları, küçük ÅŸehir hüzne boÄŸuldu. Büyük oÄŸlu rahmetli Ä°rfan DelibaÅŸ iÅŸlerin başındaydı. Ä°ki oÄŸlu Mehmet ve Ahmet DelibaÅŸ askerdiler. Babalarının ölüm haberini alınca ikisi de izin alıp cenazeye koÅŸtular. Ali DelibaÅŸ küçük ÅŸehrin önde gelen insanları ile yakinen görüÅŸüyordu. Goncolo Süleyman, Gül paÅŸa Muhammet, Erdal TaÅŸkan, Emin Nuri Saraç, Cafer Ergül, Ä°smet TopaloÄŸlu, Talat Saraç, Süleyman Çiftçi, Arpacı Celal…

                Ali DelibaÅŸ geniÅŸ bir arkadaÅŸ çevresine sahipti. Sakin ruhlu bir yaradılışı vardı. GüngörmüÅŸ olgun bir insanın edası ile hareket ediyordu. Ä°ÅŸinde çok tertipli ve düzenliydi. Tertipli ve iÅŸ disiplinini korumayı seviyordu. Disiplinden taviz vermezdi. DoÄŸa düÅŸkünüydü. Hafta sonları arkadaÅŸ gurubu ile kafkasöre çıkar, pazar akÅŸamları dönerlerdi. Haftanın yorgunluÄŸunu atar, doÄŸa ile iç içe olmanın huzurunu tadarlardı. BoÄŸa güreÅŸlerine tutkuluydu. Bir hafta kala kafkasörde çadırı kurulmuÅŸ olurdu. Üzerinde iÅŸ adamlığı donatısı, tecrübesi ve itinası vardı. KardeÅŸleri Osman ve Nuri DelibaÅŸlarla birlikte çalışıyorlardı. Sonradan Osman DelibaÅŸta hakkın rahmetine kavuÅŸtu. Otoritesi ciddi görünümü ile birleÅŸince ortaya tam Ali DelibaÅŸ profili çıkıyordu. Ciddiyeti seviyordu. Bütün ömrünü edepli ve ahlak içinde geçirdi. Sabah erkenden iÅŸ yerini açar, akÅŸam evine dönerdi. Ali DemirbaÅŸ Küçük ÅŸehrin görüp tanıdığı en kıymetli temel taÅŸlardan birisiydi. Son derece merhametliydi. Fakirin, fukaranın, yetimin dostuydu. Sözünün eriydi. Hatırı sayılır, sözü geri dönmezdi. Babacan adamdı. Baba adamdı. O hatırı sayılır, küçük ÅŸehrin babasıydı.

                Efendim Ali Delibaşımıza Yüce Allahtan rahmet diliyoruz. Nur içinde uyusun, makamı cennet olsun. Sokak manzaraları isimli köÅŸemizden çocuklarına ve tüm DelibaÅŸlara buradan kucak dolusu selamlar gönderiyoruz.

                                                                                                                                                     Sevgi ile kalın. 

Bu makale 613 kez okundu.