HAYA (UTANMA) DUYGUSU

(31 Temmuz Cuma günkü yazının devamı)

Esirgeyen ve Bağışlayan Allah’ın Adıyla.

Allah'tan ve insanlıktan uzaklaÅŸan insanın yaklaÅŸtığı yer, utanmanın bittiÄŸi yerdir Böyle bir insan, haksızlıktan utanmıyor Kan dökmekten, hırsızlıktan, kalp kırmaktan utanmıyor Utanmıyor ve bu sebeple de her hayâsızlığı yapmakta kendini serbest hissediyor Böylelerine, AR DAMARI ÇATLAMIÅž denir Ar damarı, çatlayınca, insanı kötülükten uzaklaÅŸtıracak bir ÅŸey kalmamış olur Artık böyle birinin yapamayacağı kötülük yoktur
          Bu gerçek de gösteriyor ki, hayâ imanın eseridir… Kesin ve kesintisiz bir Allah inancı olmadan, hayâlı olmak da adeta mümkün deÄŸildir
Bu sebeple de, imandaki zayıflık, ilk önce utanma azlığı sonucunu doÄŸurmaktadır insanlar, Allah'tan uzaklaşınca nefsinin kölesi olur Allah'ın emirleri ve kuralları yerine nefsinin arzularını koyunca, ilk olarak utanma duygusundan sıyrılmıştır kiÅŸinin nefsinin arzularını sınırsızca yaÅŸayabilmek için utanmaktan utanması gerekmektedir çünkü nefis insanı hep kötülüÄŸe sürükler.
Maalesef dünde bugünde var olan acı gerçeÄŸi,  Peygamber Efendimiz (sav) asırlar önce haber vermiÅŸti:
"UTANMIYORSAN, DİLEDİĞİNİ YAP!"
Yalancı yalanından utanmıyor
Hırsız, da hırsızlığından…
Sonuç olarak da, utanma duygusu utanmazlığımızdan utanıp, bir bilinmez diyara gidiyor Bizi de, utanmazlığın normal kabul edildiÄŸi bir yaÅŸanılamaz, haksız, kaba ve katı bir hayat karşılıyor
Böyle olmasın, "Her insan her dilediÄŸini sınırsızca yaÅŸamasın! Hayatımızı Yüce Allah’ın koyduÄŸu sınırlar kuÅŸatsın. Çünkü utanmazlık, sadece Åžeytan'ın iÅŸine yarar. Utanmayı öÄŸretemediÄŸimiz çocuklar, Åžeytan'ın rahatça yaÄŸmalamasına sunulmuÅŸ olur
           Bazı anne–babalardan bazen ÅŸöyle bir ÅŸikâyet duyarız.
"–ÇocuÄŸum çok utangaç, çok çekingen… Ne yapayım,onu nasıl açayım?"
Ben de bu serzeniÅŸe cevaben ÅŸöyle diyorum..
"–Önce ÅŸunu iyi bilmeliyiz ki, utangaçlık kötü bir ÅŸey deÄŸildir Böylesine utanmanın, yüzünün kızarmasının ayıp sayıldığı, adeta dalga geçildiÄŸi bir dünyada, ne mutlu o evlada ki, hala utanabiliyormuÅŸ. Zaman içinde, yaÅŸ baÅŸ geliÅŸtikçe, çocukluktaki utangaçlık zaten kendiliÄŸinden törpülenir, azalır ve dengelenir Ama siz ÅŸimdi çocuÄŸun baÅŸarısını ve hayata uyumunu azaltan utangaçlığını abartır, tehlikeli bir hastalık gibi görür üstüne giderseniz, belki çocuÄŸu utanma duygusundan kurtarırsınız ama utanmaz yapma ihtimaliniz de ortaya çıkar Asıl tehlikeli olan da budur Çünkü her utanma, her utanmazlıktan daha iyidir Bu duyguyu iptal etmek çok kolaydır ama tekrar diriltmek çok zordurBu sebeple, utanma duygusuna bütünüyle cephe almak çok tehlikelidir Ancak, utangaçlık çok aşırı boyutlarda ise ve mesela okul baÅŸarısını engelleyecek boyutlara varmışsa, ancak o zaman müdahale edilmelidir O halde de çok dikkatli olmalı, utanma duygusu rencide edilmemeli, büsbütün ortadan kaldırılacak biçimde hırpalanmamalıdır Ä°nsanlığın çektiÄŸi belaların temelinde, daima utanmazlık vardır Mü'minin mizacında hayâ vardır Yüce Yaratıcı'nın huzurunda kurulacak olan o Büyük Mahkeme'de utanmamak için, bu fani hayatta çok mahcup olur, fazla utanır ve her halinden hayâ sezilir
          Ä°nsanı, diÄŸer canlılardan ayıran en belirgin özellik, akıl ve hayâdır. (utanma duygusudur)
          Akıllı insan öncelikle hesap-kitap insanidir Oturmasında kalkmasında, bireysel iliÅŸkilerinde içten bir saygınlık, bir edep-adap disiplini kolaylıkla farkedilir bu kiÅŸilerde Çünkü kiÅŸi her yaptığını gören Rabb ini unutmaz ve huzurunda edeple hareket ederUtanabilmek bir erdemdir bir zaaf deÄŸil  Ne mutlu utanabilenlere

Rabbimiz Nasıl EmretmiÅŸse, Peygamber Efendimiz Nasıl YaÅŸamışsa; BÄ°ZE DE ÖYLE UYGULAMAK DÜÅžER.

Bu makale 500 kez okundu.