Cennet Tepesi…

                Efendim Ayvalığı bilenler için söylüyorum. Cennet tepesi ayvalığa tepeden bakan bir yer. Onu özel kılan ÅŸeyse emsalsiz bir güzelliÄŸe sahip olmasıdır. Öylesine hâkim bir yer ki; altınızda kırmızı kiremitli bakımlı evler, adacıklar ve bu iki adayı birbirine baÄŸlayan belki ülkemizin ilk mini boÄŸaz köprüsü de burada yer alıyor. Ä°çinizden burada yaÅŸamıyor olmanız hasebi ile bütün güzelliklerin burada birlikte olmasından duyulan biraz kıskançlık emaresi yüklü bir duygunun geçmesi ne denli doÄŸrudur bilemem ama o güzelim ciÄŸere ulaÅŸamadığı için pis kokusundan dem vurup kendini teselli etmeye çalışan bir kediciÄŸin düÅŸüncesine benzer bir duygunun beyninizi yoklaması hem kaçınılmaz oluyor ve daha çok da içinizdeki paradoksunuzu da biçimlendirmiÅŸ oluyor...

                Denizli yeÅŸilin tılsımı insana harika bir yaÅŸama sevinci ve zindelik katmıştır. Bu ikilinin yaÅŸamın iksiri gibi bir önceliÄŸi vardır. Ve bundandır sahil bantlarımızı çokça insanın birlikte paylaşır olması, doÄŸa sevgisinin de açık bir yansımasıdır. Bilirsiniz deniz kültürü baÅŸkadır; denizin insanlara kattığı önemli hasletler vardır. Kıyı insanı daha sevimli, sevgi dolu, paylaşımcı, daha sosyal insan iliÅŸkilerine önemli pencere açan sıcakkanlı yanları ile öne çıkarlar. Ancak bütün beldelerimizde ortak güzelliklerimizi yok eden plansız ve daha çok ticari maksat taşıyan çarpık yapılanma bu tılsımı bozuyor. Hadi bir seferinde olsun ÅŸunu anlatmayayım demek istiyorum ama öylesine barizler ki adeta o eÅŸsiz güzelliÄŸi yok etmek için dört koldan bir peynir parçasına saldıran karınca gibiler. Ve saldırı sonrası peynir diliminin hali ne ise kıyı sahillerimizde de aynı kıyım yaÅŸanıyor. Her ÅŸeye raÄŸmen yine o emsalsiz güzelliklerin hala var olması susayan insana bir yudum su gibi geliyor. Gezimizi ÅŸeytan sofrasına giderek sürdürüyoruz. Burası da insanı cezbeden baÅŸka bir güzelliÄŸe sahip... Bir tepenin üzerinden altınızdaki adacıkları izlemek ve rüzgârın küçük esintilerle insanı okÅŸaması da ayrı bir keyif oluyor. Burada bir rivayetten de söz edilir. Cennetten kovulan ÅŸeytanın bir adımını buraya diÄŸerini midilliye atıp kaçtığı söylenir. Åžeytanın kayadaki o devasa ayak izi demir kafesle korumaya alınmış. Bizim insanımızsa bir âlem, kıyısındaki aÄŸaca çaput baÄŸlamaktan kurutmuÅŸlar. Ayak izinin içi ise bozuk paralarla dolu… Åžeytandan bile medet umanlarımız var…

                Efendim sevgili kayınbiraderim Ömer Keskin Beyin Dikili Salihler altında çok güzel bir yazlığı var.  Ä°nsanın rahat edebileceÄŸi bir yer. Denizle yeÅŸilin bulunduÄŸu ferah bir mekân… Fırsat buldukça yakın beldelere, özellikle görülmeye deÄŸer yerlere günü birlik gidip geliyoruz. Tek sorun havanın çok sıcak olması. ÖÄŸle güneÅŸinin bütün gün süren kavurucu yanı altındaki her ÅŸeye sirayet ediyor. Havadaki kuÅŸlar, ağızları bir karış açık nereye gideceklerini bilmeden öylece dolanıyorlar. Bu güneÅŸi sevimli kılan ÅŸeyde tabii ki egenin serin suları. Deniz ve insan ikilisinin geçmiÅŸinde hep bitmeyen bir hikâye vardır. Bu hikâyenin özünde deniz insanı, insansa ona kavuÅŸmayı arzulamıştır.

                Egenin pazarları ülkemizin çeÅŸidi en bol ve en ucuz pazarlarından… Tabiri caizse buralarda kuÅŸ sütü eksik deÄŸil. Öylesine bir görkem ve zenginlik sarmalı daha ilk adım attığınızda içinizi ısıtıyor. Fiyatlar ise oldukça ucuz sofra başı ürünleri bir liranın altında almak mümkün oluyor. Efendim ülkemiz çok güzel, bu ülkenin insanı da çok güzel… Arada bir bizlik haller yaÅŸansa da onu da tadımıza, tuzumuza, çeÅŸnimize sayalım…

                                                                                                                                                 Sevgi ile kalın.

Bu makale 266 kez okundu.