Mustafa Çelik…

          Ah! Sevgili okurlar yaÅŸam insana bazen tat verir keyif katar, içinizde tutkunuz sevdanız coÅŸar, yaÅŸadığınız günlerinize, yıllarınıza doyamazsınız. Güzellikleri içinize sindirdikçe de önü arkası hiç kesilmesin istersiniz… Her insan çocukluÄŸunu niçin yeniden yaÅŸamak ister? KuÅŸkusuz o günler hayata baÅŸlamanın en masum, en saf, en tutkulu günleridir. Duygularınız, düÅŸleriniz, hayalleriniz, bütün dünya sizindir. Nereye bakarsanız, ne yana dönseniz bir Anka kuÅŸu hep yanınızdadır. Kaf dağını aÅŸmak için hiçbir engeliniz yoktur. Ah! Hayat sen ne güzelsin; nefes almak, insanlara gülümsemek, merhaba demek, sanat müziÄŸini dinlemek, halk türkülerimizi dinlemek, tarhana çorbasına kaşık sallamak, çaÄŸ kebabı yemek, iki dostla yarenleÅŸmek. Arada bir Orhan babadan, Ferdiden, müslüm babadan damar ÅŸarkıları dinlemek… Zeki Müren ile coÅŸmak… ÇocuÄŸumuzun yanağına sıcak bir öpücük kondurmak, hele toruna sarılmak, kucaklamak, kokusunu içinize çekmek… Ve keÅŸke yaÅŸam hep bu yüzü ile var olmuÅŸ olsaydı! KeÅŸke yaÅŸam her insana böyle gülüverseydi… 

Ve yaÅŸam insana bazen eza verir, baÅŸ döndürür, dert üstüne dert eklenir. Ä°ÅŸsizliÄŸi, parasızlığı, hastalığı, yaÅŸlılığı, vefasızlığı, terk ediliÅŸi, yalnızlığı… Bir dünya insan üstünüze gelir; yok olursunuz, kaybolursunuz, eriyip gidersiniz… Ä°çinizden öyle bir ah çekersiniz ki ıstıraplarınız arşıâlâya yükselir.

Efendim Serhat Artvin gazetemizin bu günkü konuÄŸu; yaÅŸadığı dönemine iz bırakmış bir deÄŸerimiz. Koca yürekli bir insan; bakımlı, özenli, iÅŸ bilir, fayda üreten bir çınarımız. Köyünün, köylüsünün umudu olmuÅŸ, efsane EÅŸrefin oÄŸlu; Mustafa ÇeliÄŸimiz…

Mustafa Çelik 1930 yılında Oruçlu köyünde dünyaya geldi. Babası EÅŸref, annesi Fatma’dır. AyÅŸe, Fatma, Gülsen isminde üç kız kardeÅŸi vardır. Aynı köyden EÅŸref HoÅŸgülün kızı Münevver HoÅŸgül ile evlendi. Ali, Hayati, Åženay isminde iki oÄŸlu bir kızı dünyaya geldi. Büyük oÄŸlu Ali Çelik rahmetli olmuÅŸtur. Küçük oÄŸlu Hayati Çelik küçük ÅŸehrin yakından tanıdığı, geniÅŸ arkadaÅŸ çevresi ile de dostlarının gönlünde taht kurmuÅŸ bir insandır.

Mustafa Çelik ilkokul mezunudur. ÇocukluÄŸu gençliÄŸi köyünde geçti. Büyüdü serpildi, bir yaman delikanlı oldu. AskerliÄŸini TekirdaÄŸ da üç yıl jandarma olarak yaptı. DönüÅŸünde bir süre köyünde kaldı. Artvin belediyesine itfaiyeci olarak girdi. Uzun yıllar birkaç personelle hizmet verdi ve emekli oldu. Emeklilik sonrası bir dönem müteahhitlik yaptı. Köy hizmetlerinin ihale ettiÄŸi içme suyunu köylere götürdü. Bu alanda önemli hizmetleri oldu. Kendi köyünde üç dönem muhtarlık yaptı. Barajlar nedeniyle yeni köy yerleÅŸimi için ilk dilekçesini Ankara da yazdı. Yeni köy yerleÅŸkesinin yer tespiti ve alt yapı çalışmaları için köy heyeti ile birlikte önemli çabalar gösterdi. Bakanlara, baÅŸbakana dilekçeler yazdı, dosyalar gönderdi. Ankara da ki köy derneÄŸi ile de yakın istiÅŸare içinde oldu. DerneÄŸin referansından, yol göstericiliÄŸinden yararlandı. TuttuÄŸunu koparan birisiydi; asla yılgınlık göstermedi. Köydeki tarihi camiyi sular altında bırakmadı, yeni yerleÅŸkeye taşıttırdı. Camiye minare yaptırdı. Yine Ruslardan kalma gümrük binasını ki eskiden kırk atlının gelip konakladığı tarihi binayı da yeni yerleÅŸkeye taşıttırdı. Eski köyünde alt yapı çalışmaları, dere yataklarının ıslahı gibi önemli çalışmalara imzasını attı. Mustafa Çelik güven veren, iÅŸ gören bir insandı. Bütün köylü arkasında duruyor, azaları Osman Dönmez, Ä°smail Mete Akın, Orhan Yalçın, Turgay ErdoÄŸdu her konuda yardımlarını esirgemiyordu. Bütün bu çalışmalarda Köylünün yanı sıra BaÅŸmüfettiÅŸ Fikret Erdemir, Tuncay Erdem, Sinan Akın, Naci Özay, Kamil Yalçın, Ahmet Akın’ın da çok önemli yardımları olmuÅŸtur.

Efendim Mustafa Çelik sözü geçen düzgün, itibarlı birisiydi, baba adamdı. Vücut dili ile duruÅŸu ile bakışı ile güven veren bir insandı. Dürüst ve adaletliydi. Kimseye haksızlık yapmadı. Haksızlığın olduÄŸu yerde de geri adım atmadı. O bütün bu düsturu babası efsane EÅŸreften almıştı. BileÄŸine saÄŸlam yürekli adamdı. Çok geniÅŸ çevresi vardı. YaÅŸarken saygı gören, selamı geri dönmeyen ender büyüklerimizden birisiydi. Åžefkatliydi, babacan tavrını hep sürdürdü. Onun eÅŸi, dostu olmak, arkadaşı olmak insana gururdan öte farklı bir duygu; rahatlık, huzur güven duygusu gibi bir sadakat bağı katıyordu. YaÅŸamını yitirmeden bir ay kadar önce Artvin devlet hastanesinde ziyaret ederek, elini öpmüÅŸ karşılıklı sohbet etmiÅŸtik. Yeri doldurulmayacak, yokluÄŸu hep aranılacak bir büyüÄŸümüzdü. 2.10.2016 da yaÅŸamını yitirdi.

Efendim Mustafa Çelik’imize Yüce Allahtan rahmet diliyorum.  Nur içinde uyusun, makamı cennet olsun. Sokak manzaraları isimli köÅŸemizden tüm tanıdıklarına, ailesine buradan kucak dolusu selamlar gönderiyoruz.             

                                                                                               Sevgi ile kalın. 

Bu makale 523 kez okundu.